حرکت به سمت حرفه ای شدن در عکاسی

اگر این متن را می خوانید احتمالاً بدتان نمی اید که یک عکاس حرفه ای باشید. به حق باید گفت که عکاسی یک سرگرمی، لذت یا اشتیاق است اما چرا از آن چه لذت می برید کسب درآمد نکنید؟ بسیاری از این راه امرار معاش می کنند. در سال ۱۹۸۱ من تاجری بودم که به تازگی بیکار شده بودم و با کار هایی مانند تمیز کردن پنجره ها روزگار می گذراندم و بزرگترین آرزویم این بود که عکاسی باشم که برای عکس گرفتن سفر می کند و از این راه روزگار می گذراند. اکنون ۳۰ سال از آن زمان می گذرد من عکس می گیرم و رویایم به حقیقت تبدیل شده است. اما حقایقی هم وجود دارد هزینه هایی هست که باید پرداخت شود. این گونه زندگی کردن اصلاً ساده نیست حرفه ای شدن قسمت خوب این کار است و قسمت سخت آن سوالات بسیاری است که مدام باید بدنبال جوابشان باشید.

و اما چگونه حرفه ای شویم. در این مقاله من از تجربیات خودم استفاده می کنم و البته نظرات شخصی خودم را مطرح می کنم که شاید برخی با آن موافق نباشند. و امیدوارم شما هم بتوانید در این زمینه صاحب نظر شوید و دیدگاه های خود را مانند یک عکاس حرفه ای بیان کنید. وقتی که من برای شاگردانم در زمینه عکاسی صحبت می کنم روی یک نکته تاکید می کنم و آن متفاوت بودن هر یک از ما، توانایی ها، استعداد ها، روش کار، جاه طلبی، پشتکار و دیدگاه های ماست. و این تفاوت هاست که شخصیت کنونی ما را ساخته است. عکاسی یک حرفه مشخص و محدود نیست هیچ راه از پیش تعیین شده ای وجود ندارد هر عکاس حرفه ای مسیری متفاوت را طی کرده است تا به این سطح از دانش عکاسی دست یافته است و البته راهی پر زحمت که نیاز به تلاش، پشتکار، صبر و حوصله فراوان دارد.

اما قبل از هر چیزی باید مشخص کنیم که عکاس حرفه ای چه کسی است. به ساده ترین زبان می توان گفت عکاس حرفه ای کسی است که نان خود را از دوربینش در می آورد. خوب این به نظر ساده و روشن است اما تعریف کاملی نیست چون افراد زیادی هستند که فکر می کنند یک عکاس حرفه ای هستند اما حقیقت غیر از این است. لوله کشی که هر از چند گاهی در عروسی دوستانش عکس می گیرد یا کسی که هر از چند گاهی عکس هایش در روزنامه ها و مجلات چاپ می شود یک عکاس حرفه ای نیست. من نمی خواهم اظهار فضل کنم یا دیگر عکاسان را تحقیر کنم اما می خواهم به این افراد بگویم کار درستی انجام می دهند. این لوله کش توانسته است به کمک توانایی خود از عکاسی پولی بدست آورد که بیشتر از پول لوله کشی است! شاید او بتواند عکس های بسیار زیبایی بگیرد حتی بهتر از بسیاری از عکاسان حرفه ای اما او مجبور نیست هزینه کار و زندگی خودش را از عکاسی کسب کند. امیدوارم به هیچ لوله کشی توهین نکرده باشم چون این شغل بسیار ارزشمند است و جامعه به آن نیاز دارد و مهارت های خاص خود را نیاز دارد این فقط یک مثال بود و فقط برای توضیح مطلب به آن پرداختم اما در عکاسی چیزی به نام نیمه حرفه ای وجود ندارد یا شما از این طریق امرار معاش می کنید یا خیر. لوله کشی که به صورت پاره وقت عکس می گیرد به پولی که از این طریق بدست می آورد به چشم پاداش می نگرد. این پاداش ممکن است حتی کفاف هزینه پر کردن یک باک بنزین را هم ندهد چه برسد به اینکه بتواند از این طریق امرار معاش کند. یک عکاس حرفه ای هم نیاز به خوردن، زندگی کردن و سفر کردن دارد باید مدت ها از وقت خود را در پشت لنر بنشیند تا یک لحظه را شکار کند باید اجاره خانه بدهد و… و همه این ها را باید از عکاسی بدست آورد.

من نمی خواهم کسی را دلسرد کنم اما می خواهم وقع گرایانه با این موضوع برخورد کنم. حال بگذارید از قسمت های خوب این موضوع صحبت کنیم. دنیای امروز برای عکس هایی ...........................